انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
5
2
2016
12
14
تفسیر بیهنجاری مغناطیسی معدن مروارید زنجان با استفاده از روش گرادیان کامل نرمال
1
15
FA
میثم
عابدی
دانشکده مهندسی معدن، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران، ایران
احمد
افشار
دانشکده مهندسی معدن، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران، ایران
غلامحسین
نوروزی
دانشکده مهندسی معدن، پردیس دانشکدههای فنی، دانشگاه تهران، ایران
norouzih@ut.ac.ir
وحید
ابراهیم زاده اردستانی
مؤسسة ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
ebrahimz@ut.ac.ir
روش گرادیان کامل نرمال شده (NFG) به صورت گسترده در روشهای پتانسیل، بهخصوص روش مغناطیسسنجی به کار برده میشود. ازآنجاکه در تهیه نقشههای ادامه فروسو محاسبات در بعد بسامد صورت میگیرد، اثر نوفه به شدت باعث تخریب این نقشهها میشود؛ درنتیجه، تفسیر دادههای مغناطیس با استفاده از روش NFG صورت میپذیرد. در این روش با استفاده از بسط فوریه سینوسی دادههای مغناطیسی، مشتقات جهتی این دادهها محاسبه میشود و با نرمال کردن این خروجیها نسبت به هم، نقشه NFG بهدست میآید. با استفاده از این روش میتوان موقعیت، عمق مرکز و فاصله تا سطح بالای توده کانسارها را برآورد کرد. یکی از مهمترین پارامترها در تعیین شکل دقیق توده دارای بیهنجاری، بهخصوص در برآورد عمق توده، به کارگیری درست عدد هارمونیک در رابطه NFG میباشد. در این مقاله، این روش بر روی دادههای مصنوعی بدون نوفه و نوفهدار آزمایش شده است و بعد از کسب نتایج رضایتبخش، به صورت دو و سهبُعدی روی دادههای واقعی، یعنی تودة مغناطیسی معدن مروارید زنجان اجرا شده است. نتایج حاکی از این است که این روش به خوبی توصیفی کلی از وضعیت نهشته به ما میدهد و میتوان آن را درحکم یک روش سریع، در تفسیر دادههای مغناطیسی بهکار برد. با توجه به خروجی حاصل شده، نهشته معدن مروارد دارای شیب تندی است که فاصله تا سطح بالای توده کانسار کم و تا عمقی حدود 100 متر نیز گسترش دارد. نتایج حفاری و کارهای صورت گرفته، نشان از نهشتهای با شیب در حدود 78 درجه دارد که عمق آن متغیر است و با میانگین حدود 6 متر، به خوبی با نتایج بهدست آمده از روش NFG مطابقت دارد.
مدلهای مصنوعی,دادههای مغناطیسی,NFG دوبُعدی,NFG سهبُعدی,معدن مروارید زنجان
https://www.ijgeophysics.ir/article_40805.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_40805_00e88e95c80fc4e68d499ffd9160f248.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
5
2
2016
12
14
اعتبارسنجی مدل یونسپهریIRI-2007 در یک بازه زمانی کمینه فعالیتهای خورشیدی در منطقه تهران با استفاده از دادههای ایستگاه یونسپهر (یونسفر) مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
16
27
FA
سرمد
قادر
0000-0001-9666-5493
مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
sghader@ut.ac.ir
خلیل
کرمی
مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
احمد
رایین
مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
آگاهی از نحوه توزیع و تغییرات الکترون در لایه F2 یونسپهردر مطالعه توفانهای خورشیدی و همچنین برآورد و تصحیح تاخیر انتشار یونسپهری موثر بر ارتباطات راه دور، دارای اهمیت فراوان است. برای برقراری ارتباطات مطمئن و بدون نوفه با ماهوارهها و همچنین ارتباطات رادیویی زمینی، ضروری است که بسامد بحرانی و همچنین چگالی الکترونی بیشینه لایه F2 یونسپهر مشخص شود. در این پژوهش بسامد بحرانی و چگالی الکترونی بیشینه لایه F2 یونسپهری در منطقه تهران از تابستان 1385 تا تابستان 1386 مورد بررسی قرار میگیرد و نتایج آن با خروجی مدل IRI-2007 مقایسه میشود. در این بازه زمانی شدت فعالیتهای خورشیدی کمینه است. مقایسه نشان میدهد که مدل یونسپهری IRI-2007 بهخوبی تغییرات زمانی بسامد بحرانی و چگالی الکترونی بیشینه لایه F2 را نشان داده است. همچنین این مدل بهخوبی بیهنجاری نیمهسالیانه را پیشبینی کرده است که در آن چگالی الکترونی بیشینه لایه F2 یونسپهری در اعتدالین بیشتر از فصل تابستان است. مقایسهها نشان میدهد که هنگام استفاده از مدل، زیرروال CCIR نسبت به زیرروال URSI پیشبینی بهتری در منطقه تهران به نمایش میگذارد. مقایسه روشن میسازد که تفاوت بسامد بحرانی لایه F2 حاصل از پیشبینی مدل و مشاهدات، کمتر از ۱۲ درصد برای تمام فصول سال است. همچنین خطای مربوط به چگالی الکترونی بیشینه لایه F2 کمتر از ۲۱ درصد برای تمام فصول سال بهدست آمده است. بهاینترتیب با توجه به نتایج حاصل، میتوان از این مدل در بازههای زمانی که دسترسی به دادههای اندازهگیری شده امکانپذیر نیست، استفاده کرد.
یونسپهر,بسامد بحرانی لایه F2 یونسپهر,چگالی الکترونی بیشینه لایه F2 یونسپهر,مدلسازی و پیشبینی یونسپهر
https://www.ijgeophysics.ir/article_40809.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_40809_8eb88a769dbc4a535ffe30e41fb6c72a.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
5
2
2016
12
14
بررسی تغییرات روزانه و فصلی محتوای کلی الکترون یونسپهر و ارتفاع بیشینه لایه F2 یونسپهری در منطقه تهران و مقایسه آن با مدل یونسپهری IRI-2007
28
37
FA
سرمد
قادر
0000-0001-9666-5493
مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
sghader@ut.ac.ir
خلیل
کرمی
مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
احمد
رایین
مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
ارتفاع بیشینه لایه F2 یونسپهر (یونسفر) اطلاعات مفیدی درارتباط با بادهای نصفالنهاری که در یونسپهر و گرمسپهر (ترموسفر) میوزند به دست میدهد. همچنین این عامل در اجرای مدلهای گردش کلی گرمسپهر (thermospheric general circulation models) از پارامترهای اساسی است. بهعلاوه برهمکنش بین یک سیگنال رادیویی و ذرات باردار در محیط یونسپهر میتواند منجر به تغییر قابل توجهی در دامنه، فاز، قطبش و چرخش فاراده در سیگنال حامل شود که مقادیر این تغییرات تابعی از محتوای الکترون کلی یونسپهر است. در این پژوهش ارتفاع بیشینه لایه F2 یونسپهری در منطقه تهران از تابستان 1385 تا تابستان 1386 مورد بررسی قرار می گیرد. همچنین محتوای کلی الکترون یونسپهر در چهار روز از فصلهای متفاوت سال محاسبه میشود. بهعلاوه مقادیرخروجی حاصل از پیشبینی ارتفاع بیشینه لایه F2 یونسپهری و محتوای کلی الکترون یونسپهر در بازه زمانی مشابه توسط مدل IRI-2007، با مقادیر حاصل از محاسبات در ایستگاه یونسپهر موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران مورد مقایسه قرار می گیرد. در اجرای مدل IRI-2007 فقط ا زیرروال CCIR در پیشبینی ارتفاع بیشینه لایه F2 یونسپهر مورد استفاده قرار گرفته است. محاسبهها نشان میدهند که مقادیر ارتفاع بیشینه لایه F2 محاسبه شده از رابطه شیمازاکی مقادیر بیشتری نسبت به رابطه بیلیتزا در هنگام روزنتیجه میدهد، درحالیکه مقادیر ارتفاع بیشینه لایه F2 یونسپهری محاسبه شده از این دو رابطه، در ساعتهای شب مقادیر یکسانی دارند. همچنین نتایج روشن میسازد که حدود دوسوم از محتوای کلی الکترون یونسپهر در بخش بالایی یونسپهر و حدود یکسوم باقیمانده از محتوای کلی الکترون یونسپهر در بخش پایینی یونسپهر واقع شده است و تغییرات محتوای کلی الکترون یونسپهر در ساعتهای روز نوسان شدیدی را نشان میدهد، درحالیکه در ساعتهای شب تغییرات کمی را شاهد هستیم.
یونسپهر,محتوای کلی الکترون یونسپهر,ارتفاع بیشینه لایه F2 یونسپهر,مدلسازی یونسپهر
https://www.ijgeophysics.ir/article_40810.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_40810_8c3ff0e26601c158777d4a9b10c53a27.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
5
2
2016
12
14
بررسی اثر متغیرهای موثر در پاسخ فرایند وارونسازی دادههای الکترومغناطیس هوابرد در حوزه بسامد
38
50
FA
فرزاد
شیرزادی تبار
مؤسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، ایران
بهروز
اسکوئی
مؤسسه ژئوفیزیک، دانشگاه تهران، ایران
مهرداد
باستانی
دانشگاه اپسالا، سوئد
bastani@ut.ac.ir
در هر فرایند وارونسازی، عوامل گوناگونی میتواند بر نتیجه نهایی تأثیر بگذارد. اثر بعضی از این عوامل زیاد است و ممکن است باعث دور شدن پاسخ فرایند وارونسازی از مدل اصلی شود. از طرف دیگر در بیشتر مسئلهها، معکوس ژئوفیزیکی، پاسخ فرایند وارونسازی یکتا نیست و بنابراین تغییر هریک از این عوامل میتواند منجر به ایجاد مدلی شود که دادهها را هم به یک اندازه برازش میکند. در نتیجه شناخت چنین عواملی برای رسیدن به یک نتیجه مطلوب بسیار مهم است، طوریکه باید دقت بیشتری در انتخاب عواملی داشت که اثرات قابلملاحظه در جواب دارند.
در این مقاله از روش وارونسازی اُکام استفاده شده و در آن اثر تغییر در تعداد و ضخامت لایهها، اثر تغییر پارامتر تعادل <em>β</em> و اثر تعداد و بزرگی بسامدهای مورد استفاده بر نتایج نهایی برای یک مدل مصنوعی سه لایه و همچنین یک نیمرخ از دادههای واقعی بررسی شده است. نتایج نشان میدهد که اثرات ناشی از تغییر ضخامت لایهها و نیز تعداد لایهها کماهمیت است ولی اثر تغییر <em>β</em> و تعداد و بزرگی بسامدها بر پارامترهای مدلِ به دست آمده بسیار چشمگیرترند.<em> </em>
الکترومغناطیس هوابرد,پارامتر تعادل,وارونسازی اُکام,عدم یکتایی
https://www.ijgeophysics.ir/article_40812.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_40812_822c03689def7dbe55a2788fbebc0024.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
5
2
2016
12
14
تأثیر لرزش زمین ناشی از عملیات انفجار تونلهای آبرسان و مخازن بر سازههای زیرزمینی سد گتوند علیا
51
60
FA
حسن
بخشنده امنیه
دانشکده مهندسی دانشگاه کاشان، ایران
معین
بهادری
دانشکده مهندسی دانشگاه کاشان، ایران
لرزش زمین یکی از آثار جانبی عملیات انفجار است. معیار مهم در ارزیابی میزان خسارت ناشی از لرزش زمین، حداکثر سرعت ذرات است. بهمنظور بررسی اثرات امواج حاصل از انفجار در دهانههای آبگیر و مخازن ضربهگیر روی سازههای زیرزمینی و بتنریزی سد گتوند علیا، 16 نگاشت 3 مولفهای و درمجموع 48 رکورد حاصل از 4 انفجار ثبت شد. این عملیات با 4 دستگاه لرزهنگار PG-2002 با لرزهسنجهای سه مؤلفهای GS-11D در سه امتداد متعامد شعاعی، مماسی و قائم برداشت و با نرمافزار DADISP پردازش شد. با استفاده از فاکتور فاصلة مقیاس شده رابطهای برای پیشبینی حداکثر سرعت ذرات ناشی از انفجار ارائه شد. این رابطه بر اساس ریشة سوم فاصلة مقیاس شده و ضریب همبستگی 85/0 است. دقت این رابطه بهکمک الگوریتم ژنتیک به مقدار 89/0 افزایش پیدا کرد. باتوجه به حداقل فاصله 2/56 متری سازه تا مرکز انفجار، حداکثر میزان خرج مجاز در هر تاخیر 4/254 کیلوگرم پیشنهاد شد.
انفجار,لرزش زمین,حداکثر سرعت ذرات,الگوریتم ژنتیک
https://www.ijgeophysics.ir/article_40813.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_40813_435ce85f6525d4bda9f49c0ed00773f7.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
5
2
2016
12
14
تضعیف نوفههای اتفاقی در دادههای لرزهای با استفاده از تجزیه مُد تجربی
61
68
FA
امین
روشندل کاهو
0000-0002-2214-2558
دانشکده مهندسی معدن، نفت و ژئوفیزیک، دانشگاه صنعتی شاهرود، ایران
roshandel@shahroodut.ac.ir
علی
نجاتی کلاته
دانشکده مهندسی معدن، نفت و ژئوفیزیک، دانشگاه صنعتی شاهرود، ایران
nejati@shahroodut.ac.ir
تصویرسازی لرزهای بهشدت به کیفیت دادههای لرزهای وابسته است. تفسیر ساختاری و چینهای دادههای لرزهای که حاوی کمترین میزان نوفه اتفاقی و همدوس باشند، بهمراتب راحتتر است. نوفههای متعددی در دادههای لرزهای دیده میشود که دسته مهمی از آنها، نوفههای اتفاقیاند. تضعیف این دسته از نوفهها، بهخصوص زمانی که نسبت سیگنال به نوفه کم باشد، بسیار دشوار است. در این مقاله از روش تجزیه مُد تجربی برای تضعیف نوفه استفاده شده است. در این روش سیگنال نوفهای به مولفههای نوسانی که تابع مُد ذاتی نامیده میشوند، تجزیه میشود. فرایند تضعیف نوفه شامل فیلتر کردن هر تابع مُد ذاتی و بازسازی سیگنال اصلی با توابع مُد ذاتی فیلتر شده است. نتایج بهدست آمده از اِعمال روش روی دادههای لرزهای مصنوعی و واقعی، کارایی مطلوب روش پیشنهادی را نشان میدهد.
تضعیف نوفه اتفاقی,تجزیه مُد تجربی,تابع مُد ذاتی,آستانهگذاری بازهای
https://www.ijgeophysics.ir/article_40814.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_40814_73822a08938ea8a9168b84aacec550d9.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
5
2
2016
12
14
بررسی گرادیان سرعت باد و شدت تلاطم بیبُعد شده با استفاده از نظریه همانندی مونین-ابخوف در زیرلایه زبری در یک منطقه شهری با توپوگرافی پیچیده (تهران)
69
85
FA
نفیسه
پگاه فر
مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
عباسعلی
علی اکبری بیدختی
0000-0003-4841-2218
مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران
bidokhti@ut.ac.ir
پیمان
زواررضا
گروه جغرافیا دانشگاه کنتربری، نیوزیلند
نظریه مونین-ابخوف (1954) از ابتدا تا کنون اساس بسیاری از تحقیقات صورت گرفته در لایه مرزی جوٌ، بهویژه لایه سطحی، بوده است. از آنجاکه این نظریه روشی کمهزینه برای برآورد شدت تلاطم و شارها که اساس کار مدلهای پخش است بهدست میدهد، مورد توجه خردهواشناسان نیز قرار گرفته است. درنتیجه، این نظریه در بسیاری از آزمایشهای صورت گرفته بر سطوح متفاوت شامل آبها، مناطق روستایی، شهری و جنگلی، بررسی شده است تا صحت و دقت روابط همانندی که با آن پیشنهاد میشود، سنجیده شود. ازاینرو در این بررسی سعی شده تا خلاصهای از تحقیقات صورت گرفته برای محاسبه پارامترهای لایه سطحی که در نظریه مونین-ابخوف از آنها استفاده میشود، بههمراه مراحل پیشرفت، تعدیل و تکامل این نظریه از ابتدا تا امروز تهیه شود. در این راستا کاربرد این نظریه در منطقه شهری که دارای توپوگرافی است نیز تحقیق شده، و روابط همانندی با ثابتهای تجربی برای پارامترهای بیبُعد گرادیان باد و شدت تلاطم بیبُعد شده برای هر سه مولفه باد در منطقه شهری تهران و در زیرلایه زبری، محاسبه شده است. برای این منظور از دادههای سودار موسسه ژئوفیزیک و یک برج 100 متری در نزدیکی آن استفاده شده است. نتایج نشان میدهد که این نظریه با رهیافت مقیاسبندی محلی را میتوان در منطقه شهری با توپوگرافی پیچیده نیز بهکار بست. بزرگ بودن گرادیان بیبُعد باد و شدت تلاطم بیبُعد شده در منطقه نسبت به تحقیقات صورت گرفته در سایر مناطق، ضرورت استفاده از ضرایب بهدست آمده برای بررسی مدلهای پخش در منطقه تهران را نشان میدهد.
نظریه مونین-ابخوف,لایه سطحی منطقه شهری,زیرلایه زبری,گرادیان بیبُعد شده باد,شدت تلاطم بیبُعد شده
https://www.ijgeophysics.ir/article_40815.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_40815_450fdad649bf03b69fc16621fae55f93.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
5
2
2016
12
14
تعیین عمق و نیمپهنای صفحه شیبدار از پتانسیل خودزا با استفاده از روش میانگین متحرک ثانویه با کاربرد منحنیهای پنجرهای
86
96
FA
محمد رسول
نیکبخش
دانشگاه آزاد واحد علوم وتحقیقات گروه ژئوفیزیک، تهران، ایران
میرستار
مشین چی اصل
دانشگاه آزاد واحد علوم وتحقیقات گروه ژئوفیزیک، تهران، ایران
در تحقیق حاضر، روش جدیدی برای برآورد عمق و نیمپهنای صفحه شیبدار درحکم یک بیهنجاری دوبُعدی پتانسیل خودزا پیشنهاد میشود. دراین روش که به روش میانگین متحرک ثانویه (second moving average method) معروف است، برای طول پنجرههای متوالی با استفاده از منحنیهای پنجرهای (window curves) عمق و نیمپهنای صفحه شیبدار دوبُعدی محاسبه میشود . برای هر طول پنجره ثابت به ازای هر نیمپهنای فرض شده معادله غیر خطی بهدست آمده ، به روش تکرار نیوتن بهمنظور محاسبه عمق حل میشود . با رسم عمقهای محاسبه شده برحسب بازه نیمپهنای فرض شده که به منحنیهای پنجرهای معروف هستند، میتوان عمق و نیمپهنای صفحه شیبدار از محل تقاطع این منحنیها را بهدست آورد. در تحقیق حاضر این روش برای یک مدل با عمقهای متفاوت و نیمپهنای یکسان برای دادههای مصنوعی بدون نوفه ونوفهای مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بهدست آمده روشن ساخت که این روش برای دادههای بدون نوفه بسیار دقیق است و برای دادههای نوفهای خطای کمتر از 3 درصد دارد.
پتانسیل خودزا,میانگین متحرک ثانویه,منحنی پنجرهای,عمق ونیمپهنا,صفحه شیبدار
https://www.ijgeophysics.ir/article_40816.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_40816_8de80ffe0da7b5e2298531bbdade2425.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
5
2
2016
12
14
بررسی تغییرات هلیسیتی و شار هلیسیتی در توفان استوایی گونو
97
115
FA
سکینه
خان سالاری
دانشگاه آزاد اسلامی- واحد علوم و تحقیقات
مجید
مزرعه فراهانی
موئسسه ژئوفیزیک- دانشگاه تهران
mazraaeh@ut.ac.ir
مجید
آزادی
پژوهشکده هواشناسی و علوم جوی
azadi68@hotmail.com
سامانههای دارای حرکات چرخشی شدید مانند توفانهای حارهای و شناخت عوامل تشدید و تضعیف کننده آنها دارای اهمیت فراوان است. بهمنظور بررسی ناپایداریهای مربوط به جریانات پیچکی و چرخشی، از کمیٌتی به نام هلیسیتی استفاده میشود. بهاینترتیب بررسی عوامل ایجاد و اتلاف هلیسیتی دارای اهمیت بسزایی است. محاسبه شار هلیسیتی، بهخصوص شار پایین سوی هلیسیتی نیز از اهمیت ویژهای برخوردار است. در این تحقیق روابط لازم برای محاسبه متغیرهای هلیسیتی و شار هلیسیتی معرفی میشود. سپس راستیآزمایی روابط بهدست آمده با کاربست آنها در توفان گونو مورد بررسی و تحلیل قرار میگیرد. به این منظور هلیسیتی و شار آن با استفاده از دادههای سامانه پیشبینی جهانی(Global Forecasting System) محاسبه شد. این دادهها در راستاهای طول و عرض جغرافیایی دارای تفکیک یک درجه هستند که این دقت برای بررسی حاضر ناکافی بود، بنابراین در ابتدا با استفاده از روشهای متداول درونیابی، متغیرهای موردِنیاز با تفکیک مناسب این بررسی محاسبه شد. سپس با استفاده از دادههای بیشینه سرعت مماسی باد در قله لایه مرزی تلاطمی و جایگذاری آن در رابطه شار هلیسیتی، مقدار بیشینه شار هلیسیتی بهدست آمد. بیشترین مقادیر شار هلیسیتی و هلیسیتی در این توفان در روز ششم ژوئن 2007 که در آن شدت توفان از سایر روزها بیشتر بود بهدست آمد. مقادیر هلیسیتی و شار هلیسیتی در لایه مرزی تلاطمی بهترتیب در بازه 10<sup>9</sup>75 - 10<sup>9</sup>2.0 و 10<sup>9</sup>197 - 10<sup>9</sup>6 بهدست آمد که این مقادیر هممرتبه با هاریکن بونی (Bonnie) است.<br /> نتایج نشان میدهد که عامل شناوری دینامیکی که متفاوت از شناوری ترمودینامیکی کلاسیک است، باعث افزایش مقدار هلیسیتی، و اصطکاک سطحی باعث کاهش آن میشود. همچنین این افزایش یا کاهش بهترتیب باعث افزایش یا کاهش ارتفاع سطحی که در آن بیشینه شار هلیسیتی اتفاق میافتد، میشود. بررسیها روشن میسازند که بیشینه شار هلیسیتی در قله لایه مرزی وُشکسان متلاطم، رخ میدهد و این کمیت میتواند شاخصی برای مقایسه شدت پیچکهای جوٌی باشد.
هلیسیتی,شار هلیسیتی,لایه مرزی,نیروی شناوری,نیروی اصطکاک,جریانات پیچکی
https://www.ijgeophysics.ir/article_40817.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_40817_4cfa8d37642e0ab9febb5ff38a0b1d37.pdf
انجمن ملی ژئوفیزیک ایران
مجله ژئوفیزیک ایران
2008-0336
2783-168X
5
2
2016
12
14
تغییر انحنا، کمیتی ناوردا بهمنظور بررسی تغییرِشکل ارتفاعی شبکههای کنترل ژئودزی، تحقیق موردی: بررسی فرونشست خراسان با استفاده از مشاهدات ترازیابی دقیق
116
129
FA
معصومه
آمیخ پی
دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
بهزاد
وثوقی
دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران
vosoghi@kntu.ac.ir
سیاوش
عربی
سازمان نقشهبرداری کشور، تهران، ایران
استخراج کمیتهایی مستقل از دیتوم در بررسی تغییرِشکل در شبکههای کنترل ژئودزی، نقش موثری در تفسیر صحیح نتایج و بررسیهای گوناگون ژئو دینامیکی خواهند داشت. در این تحقیق رفتار تغییرِشکل ارتفاعی منطقه خراسان، که در مناطق مشهد، نیشابور و کاشمر دچار فرونشستهای قابلِتوجهی است، با محاسبه کمیتهای ناوردای تانسور تغییر انحنا نسبت به دو دیتوم متفاوت، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بهدست آمده از هر دو دیتوم، نشانگر بیشینه تغییر انحنای میانگین و بیشینه تغییر انحنای گاوسی و بیانگر نرخ زیاد فرونشست منطقه است. این نتایج نشاندهنده مناسب بودن جایگزینی روشهای دیگر سرشکنی مشاهدات ژئودتیکی مربوط به بررسی تغییرِشکل، با کمیتهای ناوردای استخراج شده از تانسور تغییر انحنا، مخصوصا در مناطقی که با مشکل تثبیت دیتوم مواجهاند، است. براین اساس به معیارهای ناوردای مناسبی برای بررسی نحوه تغییرِشکل ارتفاعی پوسته زمین و گستره مکانی آن، با استفاده از مشاهدات ژئودتیکی دست یافتیم.
دیتوم,شبکههای کنترل ژئودزی,ناوردا,فرونشست
https://www.ijgeophysics.ir/article_40818.html
https://www.ijgeophysics.ir/article_40818_f248de4d8e87f08d7b9060dad3ad8327.pdf